നിന്നോടൊപ്പം  നനയാൻ കൊതിച്ചൊരു  മഴക്കാലമുണ്ടെന്റെ വാതിലിനപ്പുറം മടിച്ചു മടിച്ചു പെയ്യുന്നു.ഓർമകളെ നനക്കുന്ന പൊള്ളുന്ന മഴ.

അറിയാതെ പെയ്തു പോകുന്നീ മഴയ്ക്കൊപ്പം നനയാൻ നീ ഇല്ലല്ലോ എന്നൊരു പരിഭവം

ഞാൻ മരിച്ചാൽ

ഞാൻ മരിച്ചാൽ തീർച്ചയായും നീ അത്‌ അറിയുക തന്നെ ചെയ്യും
അറിഞ്ഞാൽ അവസാനമായൊന്ന് കാണാൻ നീ വരിക തന്നെ ചെയ്യണം
തണുത്ത എന്റെ കൈ വിരലുകളിൽ നിന്റെ കൈ വിരലുകൾ ചേർക്കണം നീ ...
അപ്പോൾ മാത്രം ഇല്ലാതായ  ആ വിരൽ വിടവുകൾ നീ ഇല്ലായ്മയായിരുന്നെന്നറിയണം നീ

എന്റെ മുഖപടം മാറ്റി നിന്നെ തേടുന്ന തുറന്ന  കണ്ണുകളിലേക്ക്‌ നീ നോക്കണം
നിന്റെ മുഖമതിൽ തെളിയും വരെ
പിന്നെ പതിയെ എന്റെ കണ്ണുകളടയുന്നത്‌ കണ്ടാൽ ഭയക്കരുത്‌ നീ
ഇത്രയും നേരം കാത്തു കിടന്നതത്രയും അവസാനമായ്‌ നിന്നെയൊന്ന് കാണാൻ വേണ്ടിയായിരുന്നെന്ന് ...
എന്തേ ഇത്രയും വൈകിയതെന്ന് ...
എന്റെ മരണം നിന്നോട്‌ പരിഭവിക്കും
അപ്പോൾ വരാൻ വൈകിയ കാരണങ്ങളിൽ
നിന്റെ തിരക്കുകളുടെ ഭാണ്ഠങ്ങളിറക്കി 
ഒട്ടും തിരക്കില്ലാതെ
നീ എന്നെ അനുഗമിക്കണം
നിന്റെ ഉള്ളം  കൈയ്യിലൊരു ചെമ്പരത്തിച്ചെടി കരുതണം നീ എന്റെ പാദത്തോട്‌ ചേർത്ത്‌ നീ
ആ ചെടി അവിടെ നടണം 
എന്റെ  പാദങ്ങളതിന്റെ വേരാവട്ടെ  ചുവന്നു പൂക്കട്ടെ പിന്നെയും  എന്റെ പ്രണയം

സിനിമ പറഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നത്‌

ഏറെ ജനപ്രിയമായ ഒരു കലയാണ് സിനിമ. ആശയ സംവാദനത്തിന്‌ ഉപയുക്തമായ ഒരു മാധ്യമം എന്നതിൽ ഉപരി ഒരു കലാ സൃഷ്ടി എന്ന നിലയിൽ പൊതു ജീവിതത്തിൽ വളരെ അധികം സ്വാധീനം ചെലുത്താൻ സിനിമയ്ക്ക് സാധിച്ചിട്ടുണ്ട്.സിനിമയുടെ പരാജയവും വിജയവും അതിന്റെ കാഴ്ചക്കാരനെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കും.കാഴ്ചക്കാരന്റെ ദൃഷ്ടിയിൽ ഒരേ സമയം യാഥാർഥ്യവും മിഥ്യയും സത്യമായി അനുഭവപ്പെടുന്നിടത്താണ് പലപ്പോഴും സിനിമയുടെ വിജയം.ഒരർത്ഥത്തിൽ കാഴ്ചക്കാരന്റെ അറിവിന്റെയും അജ്ഞതയെയും ഒരേ പോലെ ചൂഷണം ചെയ്യുന്നുണ്ട് സിനിമ.

ഓരോ സിനിമയും നൽകുന്ന കാഴ്ചകൾ വ്യത്യസ്തമാണ്  എന്നത് പോലെ ഓരോ കാഴ്ചക്കാരനും കാണുന്ന സിനിമയും വ്യത്യസ്തമാണ്.സിനിമ നൽകുന്ന കാഴ്ച്ചയും കാഴ്ചക്കാരന്റെ സിനിമയും തമ്മിലുള്ള അന്തരങ്ങളുടെയും സാമ്യതകളുടെയും ആകെത്തുകയാണ്  ഒരു സിനിമ.സിനിമ കാഴ്ചകളുടെ ഈ വ്യത്യസ്തതയും വൈവിധ്യതയും തന്നെ ആണ് സിനിമയെന്ന കലയെ ജനപ്രിയമാക്കുന്നതും.എന്നാൽ പ്രത്യക്ഷത്തിൽ കാണുന്നില്ലെങ്കിൽ പോലും സിനിമയെയും അതിന്റെ ചരിത്രത്തെയും വിശകലനം ചെയ്യുകയാണെങ്കിൽ അപ്രിയമായ പലതും ആ മേഖലയിൽ കാണാൻ സാധിക്കും.

ഫോട്ടോഗ്രാഫി എന്ന സാങ്കേതിക വിദ്യയുടെ വളർച്ചയാണ് സിനിമ എന്ന മാധ്യമത്തിന്റെ  പിറവിക്ക് നിമിത്തമായത്. ഫോട്ടോഗ്രാഫിയുലൂടെ നിശ്ചല ദൃശ്യങ്ങൾ പകർത്താം എന്നായതോടെ ചലിക്കുന്ന ദൃശ്യങ്ങളും പകർത്താനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ ആരംഭിച്ചു.ഇംഗ്ലണ്ട് ,ഫ്രാൻസ് എന്നിവിടങ്ങളിൽ ആരംഭിച്ച ഈ ശ്രമങ്ങളാണ് പിന്നീട് സിനിമയുടെ പിറവിക്ക് വഴിയൊരുക്കിയത്.

ഒരു സെക്കൻഡിൽ 24 ചിത്രങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് ചലിപ്പിച് ചലിക്കുന്ന ചിത്രങ്ങൾ എന്ന അവിശ്വാസനീയത ആദ്യമായി സൃഷ്ടിച്ചത് ലൂമിയർ സഹോദരങ്ങളാണ്.'workers leaving the Lumiere factory' എന്ന ആദ്യ ചിത്രത്തിലൂടെ 'ചലിക്കുന്ന ചിത്രങ്ങൾ' എന്ന അവിശ്വസനീയത ആദ്യമായി ലോകത്തിനു മുൻപിൽ അവതരിക്കപ്പെട്ടു.ആയിരത്തി എണ്ണൂറുകളിൽ ആരംഭിച്ച സിനിമ ചരിത്രത്തിലെ മറ്റൊരു നാഴികക്കല്ലാണ് ലൂമിയർ സഹോദരന്മാരുടെ തന്നെ arrival of train  എന്ന സിനിമ.ആദ്യ  പ്രദർശന വേളയിൽ തന്നെ പ്രേക്ഷകരിൽ തെറ്റിദ്ധാരണ ഉണ്ടാക്കിയ സിനിമയാണിത്.സിനിമയിൽ തങ്ങൾക്കു നേരെ ഓടിയടുക്കുന്ന  ട്രെയിൻ കണ്ടു ഭയപ്പെട്ട  ജനം നിലവിളിച്ചു തീയേറ്റർ വിട്ടോടുമ്പോൾ  യഥാർത്ഥത്തിൽ സിനിമ എന്ന കല അവിടെ വിജയിക്കുകയായിരുന്നു.ആശങ്കയും ഭീതിയും പരിഭ്രാന്തിയും പ്രേക്ഷകരിൽ സൃഷ്ടിക്കാൻ ആ സിനിമക്കായി.അതോടെ സിനിമ എന്ന കലാ മാധ്യമം ലോക ശ്രദ്ധ ആകർഷിച്ചു തുടങ്ങി.ലോകം എന്ത് ചിന്തിക്കുന്നു എന്നതിന്റെ നേർക്കാഴ്ച്ചയാണ് പലപ്പോഴും സിനിമകൾ.എന്നാൽ ലോകം എന്ത് ചിന്തിക്കണമെന്നും എങ്ങനെ വർത്തിക്കണമെന്നും ഉള്ള ഒരു മിഥ്യാധാരണ സൃഷ്ടിച്ചെടുക്കാനും സിനിമകൾ ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ട്.ലോകത്തു നില നിൽക്കുന്ന പല മിഥ്യാ ധാരണകളുടെയും ഉറവിടമന്വേഷിച്ചാൽ ഒരു പക്ഷെ എത്തിച്ചേരുന്നത് ഒരു സിനിമായിലേക്കായിരിക്കും.സിനിമയിലെ ഗ്ലാമർ സങ്കല്പങ്ങൾ ഇത്തരത്തിൽ പടച്ചുണ്ടാക്കിയ ഒരു മിഥ്യാധാരണ ആണ് പ്രത്യേകിച്ചും സ്ത്രീകളെക്കുറിച്ചുള്ളവ.ശാരീരിക ആകാര  ഭംഗിയും ചർമ കാന്തിയും വസ്ത്രധാരണാ രീതികളുമാണ് 'സൗന്ദര്യം' എന്ന തെറ്റായ ധാരണ ഹോളിവുഡ് ലോകത്തിനു നൽകിയ വലിയ സംഭാവന ആണ്.

മലയാള സിനിമ ലോകത്തെയും വളരെ അധികം ബാധിച്ചിട്ടുണ്ട് ഈ തെറ്റുധാരണ. മലയാളിയുടെ മനസ്സിലും സിനിമയിലും വർണ സങ്കൽപ്പങ്ങൾക്ക് വളരെ അധികം സ്വാധീനമുണ്ട്.കറുത്ത ശരീരങ്ങൾക്ക് എല്ലാക്കാലത്തും മലയാള സിനിമയിൽ ഭ്രഷ്ട് തന്നെ ആണ്.വില്ലൻ കഥാപാത്രങ്ങൾക്കും കള്ളന്മാരായ ഗുണ്ടാ സംഘങ്ങൾക്കുമൊക്കെയാണ് മലയാള സിനിമയിൽ 'കറുത്ത നിറം' നൽകി പൊന്നിട്ടുള്ളത്.ഒരു നാണയത്തിന്റെ ഇരു വശങ്ങളെപ്പോലെ വർണ്ണവും ജാതിയും മലയാള സിനിമയിൽ കടന്നു വന്നിട്ടുള്ളത്.അവർണനെയും ജാതീയ ന്യൂനപക്ഷങ്ങളെയും  പരിഹസിക്കുന്ന സവർണ്ണ മനോഭാവം മലയാള സിനിമായുടെ തുടക്കം മുതലേ കാണാൻ സാധിക്കും.മുഖ്യ ധാര പൊതുബോധത്തെ ചോദ്യം ചെയ്യാതെ അതിനെ സംരക്ഷിച്ചു നിർത്തികൊണ്ടുള്ള വളർച്ചയാണ് മലയാള സിനിമ എന്നും ലക്ഷ്യം വച്ചത്.സവർണ പൊതു ബോധത്തെ ചോദ്യം ചെയ്തപ്പോഴൊക്കെയും സിനിമ പരാജയത്തിൽ കലാശിച്ചിട്ടെ ഉള്ളു.മലയാള സിനിമയുടെ ആചാര്യൻ ജെസി ഡാനിയലിന്റെ വിഗത കുമാരൻ പരാജയമാവുന്നതും രാമു കാര്യാട്ടിന്റെ  നീലക്കുയിൽ വിജയമാവുന്നത്. സിനിമയിലെ സവർണ ജാതി മേൽക്കോയ്മയുടെയും പൊതു ബോധത്തിന്റെയും പ്രതിഫലനങ്ങളാണ്.

മുഖ്യ ധാര പൊതുബോധത്തെ തിരുത്തും എന്നവകാശപ്പെട്ടു വന്ന ന്യുജൻ സിനിമകൾ പോലും സവർണ്ണ ജാതി ബോധത്തിലും വർണ്ണ ബോധത്തിലും കെട്ടു ബന്ധിതമായ കാഴ്ചയാണ് നാം ഇപ്പോഴും കണ്ടു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.രാജീവ് രവിയുടെ കമ്മട്ടിപ്പാടവും അതാണ് നമുക്ക് കാണിച്ചു തരുന്നത്.സ്ഥിരം വേഷമായ കൂലിത്തല്ലുകാരനിൽ നിന്ന് വിനായകൻ എന്ന നടനെ താര പദവിയിലേക്ക് ഉയർത്തിയിട്ടുണ്ട് 'കമ്മട്ടിപ്പാട 'മെങ്കിൽ അത് വ്യക്തമാക്കുന്നത് വിനായകൻ എന്ന നടന്റെ നടന മികവാണ്.അത് കൊണ്ട് തന്നെ ആണ് മികച്ച  നടനുള്ള സംസ്ഥാന അവാർഡ് അദ്ദേഹത്തെ തേടി എത്തിയതും. എന്നാൽ മികച്ച നടനുള്ള സംസ്ഥാന അവാർഡ് ലഭിക്കുമ്പോഴും ആ സിനിമയിൽ കേന്ദ്ര കഥാപാത്രത്തെ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുള്ളത് വിനായകൻ അല്ല  എന്നത് മലയാള സിനിമയിലെ സവർണ ബോധത്തെ അടിവരയിട്ടുറപ്പിക്കുന്നതാണ്. വിനായകൻ  എന്ന നടനെ വളർത്തിയെടുത്ത,അയാളുടെ ജീവിതത്തിന്റെ ഭാഗമായ എറണാകുളം സിറ്റിയിലെ കമ്മട്ടിപ്പാടമെന്ന ചേരിയുടെ കഥ പറയാൻ മറ്റൊരു ഗ്ലാമർ നടൻ വേണ്ടി വന്നു എന്നത് ആ ആ സിനിമായുടെ പൊള്ളത്തരങ്ങൾ തുറന്നു കാണിക്കുന്നുണ്ട്. എന്ത് കൊണ്ട് വിനായകന്മാരുടെ മാത്രമായ സിനിമകൾ ഇറങ്ങുന്നില്ല എന്ന ചോദ്യം ബാക്കിയാവുകയാണിവിടെ.

ഇതോടൊപ്പം കൂട്ടി വായിക്കേണ്ട ഒന്നാണ് മലയാള സിനിമയിലെ മുസ്ലിം അപരവൽക്കരണം.കേരളത്തിൽ സിനിമയിൽ ഒരു പുരോഗമന കലയായിട്ടാണ് വീക്ഷിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത്.എന്നാൽ പുരോഗമ കാഴ്ചപ്പാടുകളെ അപകീർത്തിപ്പെടുത്തന്നതാണ് സിനിമയിലെ സവർണ ബോധവും ബ്രാഹ്മണീയതയും മുസ്ലിംഅപര വൽക്കരണവും.മുസ്ലിം ജന വിഭാഗങ്ങളെ വില്ലൻ സ്ഥാനത്തു നിർത്തുന്ന നിലപാട് 1990 മുതൽ 2000 വരെയുള്ള കാലഘട്ടത്തിൽ സിനിമയിൽ കാണാനാവും.എപ്പോഴും നായകൻ നല്ല ഭാഷ സംസാരിക്കുന്നവനും ഉയർന്ന ജാതിക്കാരനും ആയിരിക്കണമെന്നതും വില്ലൻ സ്ഥാനത്തു ഒരു മുസ്ലിം തന്നെ വേണമെന്നുള്ളതുമൊക്കെ മലയാള സിനിമയിൽ മുസ്ലിം അപരവൽക്കാരണം   ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്  എന്നതിനു തെളിവാണ്. എന്നാൽ അടുത്ത കാലത്തു പുറത്തിറങ്ങിയ ചില ന്യൂജെൻ സിനിമകൾ സിനിമയിലെ അപരവൽക്കരണത്തെ  ചെറുക്കുന്നതാണ്.

സ്ത്രീ ശാക്തീകരണം ശക്തിയാർജിച്ചതിന്റെ പ്രതിഫലനങ്ങൾ ലോക സിനിമയിൽ പ്രത്യക്ഷമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന  സമയത്തും മലയാള സിനിമ കാഴ്ചക്കാരനെ കബളിപ്പിക്കുകയാണ് അക്കാര്യത്തിലും.സ്ത്രീപക്ഷ  സിനിമകൾ എന്ന ലേബലിൽ പുറത്തിറക്കുന്ന മിക്ക സിനിമകളും പുരുഷ കേന്ദ്രീകൃത ലോകത്തിന്റെ നേർ പരിഛേദമാണ്. പുരുഷന്റെ കണ്ണിലൂടെ സ്ത്രീയെ കാണാൻ മാത്രമേ സിനിമ ലോകം പഠിച്ചിട്ടുള്ളു എന്ന് വേണം കരുതാൻ. മാർട്ടിൻ പ്ലക്കർട്ടിന്റെ  ചാർലി റോഷൻ ആൻഡ്‌റൂസിന്റെ  ഹൌ ഓൾഡ് ആർ യു ലാൽ ജോസിന്റെ നീന ഇവയെല്ലാം സ്ത്രീ കഥാപത്രങ്ങൾക്ക് പ്രാധാന്യം നൽകുന്നുണ്ടങ്കിൽ പോലും പുരുഷ ലോകത്തേക്ക് ഒതുങ്ങികൂടുന്ന സ്ത്രീകളെ ആണ് കാണിക്കുന്നത്.കണ്ണുനീർ തുള്ളിയെ സ്ത്രീയോട് ഉപമിച്ച കാവ്യ ഭാവനയെ പുകഴ്ത്തി പാടുന്ന മലയാള സിനിമയ്ക്ക് അങ്ങനെ ആവാതെ തരമില്ലല്ലോ.എന്നാൽ മാൻ ഹോൾ പോലുള്ള സിനിമകൾ മാറി വരുന്ന  കാഴ്‌ചപ്പാടിനെ  ചിത്രീകരിക്കുന്നുണ്ട്.
'യഥാർത്ഥ സംഭവങ്ങളെ ആസ്പദമാക്കിയുള്ള  സിനിമകളും മലയാളത്തിൽ  വിരളമല്ല.എന്നാൽ രാഷ്ട്രീയ ലാഭങ്ങളും സാമ്പത്തിക ലാഭങ്ങളും മുൻ നിർത്തുമ്പോൾ യാഥാർഥ്യം വളച്ചൊടിക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്.അവിടെ സിനിമ സിനിമയാണെന്നും ഡോക്യുമെന്ററി അല്ലെന്നും പറഞ്ഞവസാനിപ്പിക്കാമെങ്കിൽ പോലും കാഴ്ചക്കാരന്റെ മനസംതൃപ്തിയെയും  അത് വഴി ഉണ്ടാകുന്ന സാമ്പത്തിക ലാഭത്തെയും ലക്ഷ്യം വച്ചു സിനിമക്കാസ്പദമായിട്ടുള്ള യഥാർത്ഥ സംഭവങ്ങളെയും ചരിത്രത്തെ തന്നെയും വളച്ചൊടിക്കുന്നത് കള്ളത്തരമാണെന്ന് പറയാതെ വയ്യ.

ചരിത്ര നിർമിതിക്കു പിന്നിലും സിനിമയുണ്ടായിട്ടുണ്ട്.ഹോളിവുഡ് യുദ്ധ സിനിമകൾ അതിനൊരുദാഹരണമാണ് ഇല്ലാത്ത യുദ്ധങ്ങളുടെ ചരിത്രമാണ് പലപ്പോഴും സിനിമയിലൂടെ അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത്.യുദ്ധത്തെ പ്രകീർത്തിക്കുന്ന ഹോളിവുഡ് സിനിമകൾക്ക്  യുവാക്കളെ യുദ്ധത്തിലേക്ക് ആകർഷിക്കുക എന്നൊരു ലക്ഷ്യം കൂടി ഉണ്ടായിരുന്നിരിക്കണം.യുദ്ധം ചെയ്യാൻ സന്നദ്ധതയുള്ളവരാണ് യഥാർത്ഥ യുവാക്കൾ എന്ന ധാരണ പടച്ചു വിടാനും അത് വഴി പുതിയ ചരിത്രം നിർമിക്കാനും ഹോളിവുഡ്  ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ചരിത്രത്തെ വളച്ചൊടിക്കുന്ന ഈ പ്രവണത മലയാളത്തിലും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്.അത് പക്ഷെ യുദ്ധ സിനിമകളിലൂടെ ആയിരുന്നില്ല.മറിച്ചു ദേശ സ്നേഹ സിനിമകളിലൂടെയായിരുന്നെന്നു മാത്രം.രാജ്യ താല്പര്യം മുൻനിർത്തുന്ന,ദേശ സ്നേഹം തുളുമ്പുന്ന ഒട്ടു മിക്ക സിനിമകളും ലക്ഷ്യം വച്ചത് സിനിമയുടെ കച്ചവട താല്പര്യം തന്നെ ആണ്.എന്നാൽ സമൂഹത്തിൽ വളരെയേറെ പ്രത്യാഘാതങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കാനും ഇത്തരം സിനിമകൾ കാരണമാവുന്നുണ്ട്.വർഗീയ വിദ്വേഷവും മത സ്പർധയും വളർത്തുന്നുവെന്നു മാത്രമല്ല അയൽ രാജ്യത്തെ'വില്ലൻ' സ്ഥാനത്തു പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നതിലൂടെ അയൽ രാജ്യത്തോട് ശത്രുതാ മനോഭാവം വളർത്തിയെടുക്കുക  എന്ന നീച വൃത്തിക്കും  ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട് സിനിമ.മേജർ രവിയുടെ കീർത്തിചക്രയും കുരുക്ഷേത്രയുമെല്ലാം ഈ ഗണത്തിൽ ഉൾപ്പെടുന്ന സിനിമകളാണ്.

ലോകത്തുടനീളം സിനിമ ദുരുപയോഗം ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട് സിനിമയിൽ അധോലോക ശക്തികൾ പിടി മുറുക്കിയോ എന്ന് പോലും സംശയിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.ലോകത്തു സംഭവിച്ച വൻ  തീവ്രവാദി അക്രമണങ്ങൾ പോലും മാസവും തീയതിയും തെറ്റാതെ പ്രവചിക്കാൻ സിനിമയ്ക്ക് ആയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ ആ അക്രമണങ്ങൾക്കു പിന്നിൽ പ്രവർത്തിച്ച ഗൂഡ സംഘങ്ങൾ സിനിമയെ ഉപയോഗപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ടെന്ന് തന്നെ ആണ്  വിശ്വസിക്കേണ്ടത്.1991 ൽ പുറത്തിറങ്ങിയ ടെർമിനേറ്റർ,മെട്രിക്സ് എന്ന സിനിമകൾ 2001 സെപ്തംബർ 11 ന് നടന്ന വേൾഡ് ട്രേഡ് സെന്റർ ആക്രമണത്തെ പ്രവചിച്ച സിനിമകളാണ് ഒളിഞ്ഞും തെളിഞ്ഞും ആ സിനിമയിൽ 9/11 പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നുണ്ട് എന്നത് വിരൽ ചൂണ്ടുന്നത് സിനിമയിലെ അധോലക ബന്ധങ്ങളിലേക്കാണ്.

സിനിമ കല എന്നതിലുപരി കച്ചവടമായി വളർന്നിട്ടുണ്ട്.സിനിമയെന്ന കലാ സൃഷ്ടിയെ കച്ചവടവൽക്കരിക്കുന്നതിൽ പ്രധാന പങ്കു വഹിച്ചവരാണ് കാനൻ ഫിലിംസിന്റെ ഉടമസ്ഥരായ  യോറയും മെനാഹമും.ഹോളിവുഡിലെ  ബി ഗ്രേഡ് സിനിമ രാജക്കന്മാരായിരുന്നു യോറയും മെനാഹമും.1970 കളിൽ ഇസ്രായേലിൽ ബിഗ് ബജറ്റ് ചിത്രങ്ങൾ ചെയ്ത് ശ്രദ്ധേയരായവരാണ്  ഇരുവരും.1979 മുതൽ 1986 വരെ തുടർന്ന കാനൻ ഫിലിംസിന്റെ ജൈത്രയാത്രയ്ക്ക് ചുക്കാൻ പിടിച്ചത് യോറയും മെനാഹയും ആയിരുന്നു.പലയിടത്തു  നിന്നും സ്ക്രിപ്റ്റുകൾ വാങ്ങിക്കൂട്ടുകയും അതിൽ തങ്ങളുടേതായ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തുകയും ചെയ്ത് പ്രേക്ഷക ശ്രദ്ധയാകർഷിക്കാനും അത് വഴി സിനിമയെ ഒരു കച്ചവട വസ്തുവാക്കി പണം വരിക്കൂട്ടുകയും ചെയ്തു കുബുദ്ധികളായ യോറയും മേനാഹമും.വളരെ  വലിയ മുതൽ മുടക്കിൽ സിനിമകൾ നിർമിക്കാൻ യോറയും മെനാഹമും ഒരുക്കമായിരുന്നില്ല.മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്നും തികച്ചും വ്യത്യസ്തമായിരുന്നു അവരുടെ കാഴ്ചപ്പാട്.വിദേശ സിനിമകൾ വാങ്ങി അതിലേക്ക് നഗ്നത  കുത്തിക്കയറ്റി ആർട്ട് ഫിലിം എന്ന പേരിൽ റിലീസ് ചെയ്ത് പണവും പ്രശസ്തിയും വരിക്കൂട്ടുന്നതിലുള്ള കുശാഗ്ര ബുദ്ധിയാണ് കാനൻ ഫിലിംസിന്റെ വളർച്ചയ്ക്ക് പിന്നിലുള്ള രഹസ്യം.

മലയാളത്തിൽ ഇത്തരത്തിലുള്ള കച്ചവട തന്ത്രങ്ങൾ പ്രത്യക്ഷത്തിൽ കാണുന്നില്ലെങ്കിൽ പോലും മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന കച്ചവട തന്ത്രങ്ങൾ കാണാതിരിക്കാൻ വയ്യ. പലപ്പോഴും സിനിമയ്ക്ക് പുറത്തെ  ഹീറോയുടെ 'ഫാൻസ്'പരിവേഷവും മനപ്പൂർവം ഉണ്ടാക്കിയെടുക്കുന്ന വിവാദങ്ങളും ചിലപ്പോഴൊക്കെ നായകന്മാർ സിനിമയ്ക്ക് പുറത്തു കാണിക്കുന്ന 'ഉദാര  മനസ്ഥിതിയും' സിനിമയുടെ സാമ്പത്തിക വിജയ ലക്ഷ്യം വച്ചല്ല എന്ന് പറയാൻ സാധിക്കില്ല.ധാർമികമായി ഇരിക്കേണ്ട കലാ മേഖലയിൽ ആധാർമികത പിടി മുറുക്കുന്ന കാഴ്ചയും അടുത്ത കാലത്തു കാണാൻ സാധിച്ചു. ജയിലറയ്ക്കുള്ളിലാവുന്ന നായകനും കാസ്റ്റിംഗ് കൗച്ചു വിവാദങ്ങളും വിരൽ ചൂണ്ടുന്നത് സിനിമയുടെ ആധാർമികതയിലേക്കാണ്.

കല കലയ്ക്ക് വേണ്ടിയാണെങ്കിൽ പോലും ജനപ്രിയമായ ഒരു കല ഉയർത്തി പിടിക്കേണ്ട ചില മൂല്യങ്ങൾ ഉണ്ട്...ആ മൂല്യങ്ങൾ നഷ്ടപ്പെടുന്നിടത്തു കല മരിക്കുകയാണ്.കല എപ്പോഴും 'സുവിശേഷം' ആവണം എന്നില്ല.എങ്കിൽ പോലും കല കലയായി നില നിൽക്കേണ്ടതുണ്ട്.കള്ളത്തരങ്ങളും പൊള്ളത്തരങ്ങളും ഇല്ലാതാകുമ്പോൾ മാത്രമേ കലയ്ക്ക് കലയായി നില നില്ക്കാൻ ആവൂ.

അവളൊരു മരുഭൂമിയായിരുന്നു
കള്ളിമുള്ളുകൾ നിറഞ്ഞ
മരുഭൂമി
അവളിലേക്ക്
പൊടിക്കാറ്റു വീശുന്ന
ഊടു വഴികളുണ്ടായിരുന്നു...
അവളിലൊരായിരം
മരീചികയുണ്ടായിരുന്നു
വഴി അറിയാത്ത യാത്രികന്
അവള് കരുതി വെച്ചില്ലൊരു
മരുപ്പച്ചയും ...
അവള് മഴയെ സ്വപ്നം കണ്ടിരുന്നു
തണുത്ത പകലുകളേയും

സൗഹൃദ ദിനം

"ഒരു വാക്കു പോലും ഉരിയാടാതെ
മറുപടിയില്ലാത്ത മൗനത്തിലാണ്ടു  പോകുന്നു
ഈ ഇലപൊഴിയും കാലത്തെ സ്നേഹ ബന്ധങ്ങളൊക്കെയും"
എന്ന് ഷെൽവി എഴുതിയിട്ടുണ്ട്‌ ...
അതങ്ങനെയാണ്‌ ചില സൗഹൃദങ്ങളും
ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ തുരുത്തുകളിലേക്ക്‌ നമ്മെ വലിച്ചെറിയും
എന്നാൽ ചിലരുണ്ട്‌ മരത്തിന്‌ വേരെന്ന പോലെ ...
സൗഹൃദങ്ങൾ ആഘോഷിക്കാൻ ഒരു ദിനം ആവശ്യമില്ലെങ്കിൽ പോലും
ചിലരെയൊക്കെ ഓർത്തെടുക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നുണ്ടീ ദിനം
മനപ്പൂർവ്വം മറന്നു കളഞ്ഞവരെ ,
തിരക്കില്ലാതിരക്കുകൾക്കിടയിൽ സൗഹൃദത്തിന്റെ കണ്ണിയറ്റു പോയവരെ
പിന്നെ മറുപടി യില്ലാതെ മൗനത്തിലാണ്ടു പോകുന്നവരെ ...

"ഞാനും പോരും ഇസ്കൂളീക്ക്‌..."എന്ന് വാശി പിടിച്ച്‌ , ആണും പെണ്ണുമെന്ന് അകറ്റി നട്ട ബെഞ്ചുകളെ വെല്ലു വിളിച്ച്‌ , അഞ്ചു പേർക്കിരിക്കാവുന്നിടത്ത്‌ ആറാമനായ്‌ വന്നിരുന്ന ഒരുവനുണ്ട്‌ ...
സ്കൂളിൽ ചേർക്കാതെ അറ്റെണ്ടൻസ്‌ രജിസ്റ്ററിൽ സ്ഥാനം പിടിച്ചവൻ ...
ബാഡ്‌ മിന്റൺ    ബാറ്റു കൊണ്ട്‌ ക്രിക്കറ്റ്‌ കളിക്കാനും , മരം കയറാനും എന്നെ പഠിപ്പിച്ചവൻ ...
പിണങ്ങുമ്പോൾ
"അണക്ക്‌ ഞാൻ ചക്ര ഷൂസ്‌ തരൂലെടീ "
"കാട്ടിലെ കണ്ണൻ കാണിച്ച്‌ തരൂലെടീ..."
"അന്നെ ഞാൻ കൂളച്ചന്റെ തോക്ക് കൊണ്ട്‌വെടിവെക്കുമെടീ"
എന്നൊക്കെ ഭീഷണിപ്പെടുത്തുന്നവൻ
"ധൈര്യമുണ്ടെങ്കിൽ ചാടെടാ" എന്ന എന്റെ ആക്രോഷം കേട്ട്‌ ആഴമുള്ള കുഴിയിലേക്ക്‌ എടുത്തു ചാടിയവൻ ...

ഒരുമിച്ച്‌ പെറുക്കാൻ മഞ്ചാടി ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടോ,
മുല്ലയ്‌ക്ക്‌ മണമില്ലാതായതു കൊണ്ടോ,
നിറഞ്ഞു പൂത്തിരുന്ന അരണി മരം വെട്ടിപ്പോയതിനാലോ,
നൂലുകെട്ടിപ്പറപ്പിക്കാൻ തുമ്പികളെ കാണാഞ്ഞിട്ടോ ,
പാറി നടക്കാൻ അപ്പൂപ്പൻ താടികൾ ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടോ ഒക്കെ ആവാം
അരുതുകൾ ആരും കൽപ്പിക്കാതിരുന്നിട്ടും
മതിലുകൾക്കുള്ളിലായിപ്പോയത്‌ ഞങ്ങൾ

സ്കൂൾ ഓർമ്മകളിൽ വേറെയും ചിലരുണ്ട്‌
എന്നും പിണങ്ങുന്ന ഹദിയയും സഫീദയും ...
കത്തെഴുതി കത്തെഴുതി പിണക്കം മാറ്റുന്നവർ ,
കല്ലു കളിക്കാനും കക്കു കളിക്കാനും എന്നെ പഠിപ്പിക്കാൻ പണിപ്പെട്ടു പരിശ്രമിച്ച്‌ തോറ്റു  പോയവർ ...
ഒരു ഫോൺ കോളിന്റെ അകലത്തുണ്ടവർ ഇപ്പോഴും .
അച്ചാറേ ... ( Asharudheen)
ചെമ്മീനേ ...(Shimil)
ഈയാം പാറ്റേ ...( Adil)
കമ്പീ ... (Akhil )
ആന പ്പാപ്പാനേ  ...(Risvi)
എന്നൊക്കെ ഇരട്ടപ്പേരിട്ട്‌ വിളിച്ചിരുന്ന ചിലരുമുണ്ട്‌ ...
ഉപ്പും മുളകും കൂട്ടിയ കണ്ണി മാങ്ങ കിട്ടില്ലെന്നു കണ്ടപ്പോൾ ടീച്ചറോട്‌ പരാതി പറഞ്ഞവർ ...
"റോഷ്‌നാ വോട്ട്‌ ചെയ്യാൻ അന്നോട്‌ ഞാൻ പറയൂലട്ടോ" എന്ന് പറഞ്ഞെന്റെ വോട്ടുറപ്പിച്ചവനുണ്ട്‌  ഇക്കൂട്ടത്തിൽ  അവന്റെ ഷൂ പ്രഹരങ്ങൾ അന്ന് വേദനയായിരുന്നെങ്കിൽ ഇന്നത്‌ ഭൂതകാലക്കുളിരാണ്‌ (Asharudheen)
ഇനിയൊരുത്തൻ കലാകാരനാണ്‌ ... ആകാശത്ത്‌ കാർ വരച്ചു വെച്ചവനാണവൻ
"ആകാശത്തിലൂടെ കാർ പോവ്വോ"എന്ന ചോദ്യങ്ങളെ  "മേഘം കാറിനെ പ്പോലെ ആയതാ" എന്ന് പറഞ്ഞു നേരിട്ടവൻ ... ( shimil)

ഇടിയിൽ മുളച്ചു പൊങ്ങുന്നത്‌ ഈയാം പാറ്റയാണെന്ന് ഉത്തരം പറഞ്ഞവനും ഉണ്ട്‌  ആർക്കും സമയമില്ലിപ്പോൾ ,  ഓർക്കാൻ സമയം ഉള്ളതു കൊണ്ട്‌ ഞാൻ ഓർക്കുന്നു ...

ചിത്രം വരച്ചും കഥകൾ എഴുതിയും എന്നെ അസൂയ പ്പെടുത്തിയ ഒരുവളുണ്ട്‌ ( Shahna).. ഒത്തിരി കാലം ഒരു മിച്ച്‌ സ്വപ്നം കാണാൻ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നവൾ  ...മറ്റൊരാളുടെ സ്വപ്നങ്ങളിലേക്ക്‌ കയറിപ്പോയതിൽ പിന്നെ കണ്ടിട്ടില്ല അവളെ ...
ഇനിയും ഉണ്ട്‌ അഴിയാത്ത കണക്കിന്റെ കുരുക്കഴിച്ചവൾ ( Murshida)
കണക്ക്‌ കൂട്ടാൻ ഞാൻ മറന്ന് പോയത്‌ കൊണ്ടാവാം അവളെയും മറന്നത്‌
ഇനിയൊരാൾ പന്ത്രണ്ട്‌ വർഷം എന്നെ തൊട്ടിരുന്നവളാണ്‌ (Shaharbanu )
കാണുമ്പോൾ എന്ത്‌ പറയണം എന്ന് അറിയാത്തത്‌ കൊണ്ട്‌ ഞാൻ അവളെ മനപ്പൂർവ്വം അവഗണിച്ചതാണ്‌ ...
പറയാൻ ഒരു പാടുള്ളതുകൊണ്ടാണ്‌ നിന്നെ ഞാൻ കാണാൻ വരാത്തത്‌ ...

കോളേജ്‌ ഓർമ്മകളിൽ  ജീവിതത്തിൽ കൊത്തി വെക്കേണ്ട ചിലരുണ്ട്‌
ഗരീബ്‌ രഥിന്റെ ബോഗികളിൽ അപരിചിതത്വത്തെ പൂട്ടിയിട്ട്‌
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾക്ക്‌ നിറം പകർന്നവർ
സൗഹൃദത്തിനുമപ്പുറം സാഹോദര്യമാണ്‌ ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ
ഫർഹാന , ഷാനിബ , തസ്നി , ഷഹാന , ജെറിൻ , അസ്‌ ഹർ , ശഫീഖ്‌ ...
എഴുതാൻ അക്ഷരങ്ങൾ തികയില്ലെനിക്ക്‌ ...

വഴി ഇരുട്ടിൽ എനിക്ക്‌ വെളിച്ചമായ ഒരുവനുണ്ട്‌  ...( Shabin )
പഠനത്തെ പ്രണയിക്കാൻ പഠിപ്പിച്ചവനാണവൻ
സ്വപ്നങ്ങൾക്ക്‌ ചിറകു വെച്ചു തന്ന് പറക്കാൻ ഉപദേശിച്ചവൻ
വാചാലതെയെക്കാളേറെ മൗനത്തിന്‌ സംവദിക്കാനാവുന്നതു കൊണ്ടാവാം
നിന്റെ മൗനത്തിനൊരൽപ്പം കനം കൂടിപ്പോയത്‌ ...
പുസ്തകങ്ങളോടും , ഗസലുകളോടും ,ഫോട്ടോഗ്രഫി യോടും എനിക്കും പ്രണയമായിരുന്നു അതുകൊണ്ടാവാം  പലവട്ടം വെട്ടിയിട്ടും പിന്നെയും നിന്റെ ലിസ്റ്റിൽ നിനക്കെന്നെ ചേർക്കേണ്ടി വന്നത്‌ ... 

ഇനിയും ഒരാൾ ഞാൻ ക്ഷണിക്കാതെ എന്റെ സൗഹൃദത്തിലേക്കതിക്രമിച്ചു കയറിയവളാണ്‌ ( Basima)
ഞാൻ അടയാളപ്പെടുത്താതെ സ്വയം എന്നിൽ അവളെ അടയാളപ്പെടുത്തിയവൾ ...
ഉപ്പു മാങ്ങക്കും ജീരക സോഡക്കും ഓർമ്മകളുടെ രുചിയാണെന്ന് ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്നുണ്ടവൾ നിരന്തരം

സമയത്തിന്റെ സമയമില്ലായ്മയെ  ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്‌ മറ്റൊരുവൾ (Snigdha)
അനന്തതകളെക്കുറിച്ച്‌ സ്വപ്നം കണ്ടവൾ
നിനക്കും എനിക്കും ഇടയിൽ മൗനത്തിന്റെ ഒരു നേർത്ത പാളിയുണ്ട്‌
നിനക്ക്‌ മൗനത്തിന്റെ ഭാഷ അറിയുമല്ലോ ... നമുക്ക്‌ സംസാരിക്കണം ഇടക്കെന്നെങ്കിലും കണ്ടുമുട്ടുമ്പോൾ ... നിന്നെ ഫേസ്ബുക്കിലോ വാട്ട്സ്‌ ആപ്പിലോ ഒതുക്കാൻ ഇഷ്ടമല്ലെനിക്ക്‌ ...

കാമ്പസിലെ മടുപ്പുകളെ ഞാൻ അതിജീവിച്ചത്‌ ഹിഷാമേ ജിഷാനാ നിങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നത്‌ കൊണ്ടാണ്‌ ...
കവിത ചൊല്ലാനും കഥ പറയാനും അന്തമില്ലാത്ത സംസാരങ്ങൾക്കും കൂട്ടുകൂടിയവർ ജിഷാനയുടെ ഭാഷയിൽ "ഇന്റലെക്ചൽ ടോക്കിന്‌  ഒരു കുറവും ഇല്ലാത്ത" വൈകുന്നേരങ്ങൾ ഒരിക്കൽ കൂടി തിരിച്ചു വന്നെങ്കിൽ എന്ന് ആഗ്രഹിച്ച്‌ പോകുന്നുണ്ട്‌ ...

ഇനിയും ഒരുവൾ എന്റെ നോട്ടുബുക്കിൽ കവിത പകർത്താൻ കൂടി തന്നവളാണ്‌  ... ( Saliha)
ഹൃദയം കൊണ്ട്‌ സംസാരിക്കുന്നവൾ
പുസ്തകങ്ങളെ പ്രണയിക്കുന്നവൾ
നീ പകർത്താത്ത കവിതകളുടെ വിടവുണ്ടെന്റെ നോട്ട്‌ ബുക്കിൽ
പിജി ക്ലാസ്സിൽ ഇനിയും ഒരുപാട്‌ പേരുണ്ട്‌
പത്തൊൻമ്പത്‌ നിറങ്ങൾ ഒരുമിച്ചൊരു ചരടിൽ കോർക്കണം നമുക്ക്‌
ചിന്നിച്ചിതറിപ്പോയ നാൽപത്‌ നിറങ്ങൾക്ക്‌ പകരം വെയ്ക്കണമെനിക്ക്‌

കോളേജ്‌ കാമ്പസിൽ ഇനിയും ഒരുപാടുണ്ട്‌ മുഖങ്ങൾ
കൊട്ടകക്കൂട്ടമുണ്ട്‌ ... മാഗസിൻ കമ്മിറ്റിയുണ്ട്‌ ...
എന്റെ യുള്ളിലെ കാമ്പസിനെ സജീവമാക്കുന്നുണ്ട്‌ നിങ്ങളോരോരുത്തരും

ഇത്രയൊക്കെ സമ്പന്നമായൊരു സൗഹൃദക്കൂട്ടമുണ്ടായിട്ടും
ജലത്തിൽ ചിത്രം വരക്കുന്നൊരു പരൽ മീനാണ്‌ ഞാൻ
എങ്കിലും നിരാശയില്ല
കാരണം ,
"ദൈവത്തിനറിയാം
സൗഹൃദത്തെ എങ്ങനെ പരിചരിക്കണമെന്ന്
കരിക്കട്ട യായിട്ടതു കൈവരും
പരസ്പരം കൈമാറി മിനുക്കും നാമതിനെ
പൊന്നാക്കും
അതിനിടയിൽ എപ്പൊഴോ
അതു കളഞ്ഞു പോയെങ്കിൽ
ഖേദിക്കുന്നതെന്തിന്‌ ?
തിരികെ കിട്ടുമ്പോൾ
വജ്രമായിട്ടുണ്ടാകുമത്‌
ദൈവത്തിനറിയാം
സ്നേഹത്തെ എങ്ങനെ
കഠിനമാക്കണമെന്ന് "
എന്നെഴുതിയിട്ടുണ്ടല്ലോ വീരാൻ കുട്ടി മാഷ്‌ ...